Context

Een man kijkt naar me. Even vertraag ik mijn pas en kijk ik terug. Hij heeft een Mongools uiterlijk, en als ik hem was tegen gekomen op een trip door de Gobi-woestijn, was ik waarschijnlijk dankbaar op hem afgestapt, in de veronderstelling dat ik eindelijk echt contact zou maken met de lokale bevolking. Hij zou het hoofd blijken te zijn van een nomadische stam. Hij zou me uitnodigen om de huisgemaakte thee van zijn moeder te komen drinken in zijn dorp. Hij zou erop staan dat ik zou blijven om het traditionele huwelijk van zijn dochter bij te wonen, dat toevallig een week later zou plaatsvinden. Daar zou ik hoogstwaarschijnlijk de liefde van mijn leven ontmoeten – zijn neef – die me zou vertellen over de traditionele gebruiken in zijn land, en op wie ik nog verliefder zou worden dan op de prachtige landschappen die ik onderweg vanuit de trein had gezien.

Maar de man zit op een groen Amsterdams stadsbankje op de Noordermarkt. En heeft een halve liter bier in zijn hand. Om 11u ’s morgens. Ook hij heeft misschien een neef, met wie ik een lang en gelukkig leven zou kunnen opbouwen…

Ik besluit het er niet op te wagen.